آلیس درگر با آدم هایی که در لبه آناتومی هستند؛ همچون دوقلو های به هم چسبیده و دو جنسیت ها کار میکند. در مشاهدات او اغلب خط مبهمی بین مرد و زن در میان دیگر تمایز های آناتومیکی وجود دارد. که سوال بزرگی را مطرح میکند: چرا ما به آناتومی خود اجازه می دهیم که سرنوشت مان را تعیین کند؟